Het stof is gedaald, de analyses zijn gedaan, de wereldcup staat in een Argentijnse vitrine. Het WK is het meest veelbesproken sporttoernooi geworden. Van het FBI-onderzoek dat corruptie omtrent de toewijzing aantoonde, de rapporten van Amnesty en de One Love-aanvoerdersbanden tot en met de goud-zwarte mantel van Messi. Maar wat viel ons op tijdens de wedstrijden?

Online advies langs het veld?

Het dramatisch ter aarde storten na een simpel tikje deed vermoeden dat de betreffende speler zich de komende maanden op krukken zou moeten verplaatsen. De waterzak met spons heeft intussen plaatsgemaakt voor andere lapmiddeltjes, maar aangezien er tegenwoordig allerlei assistenten met laptops en tablets in de dug-out zitten, zal het niet lang meer duren tot er ter plekke deskundig online advies over sportblessures wordt ingewonnen voor het masseren van een gekwetste enkel. Of het toedienen van een pijnstiller of het hechten van een wenkbrauw. In de meeste gevallen bleek er niet zo veel aan de hand, alle dramatiek ten spijt.

Irritatie rondom de blessuretijd

De FIFA deed ook iets positiefs: een voorschot nemen op de invoering van zuivere speeltijd. Wedstrijden van in totaal 99 minuten waren geen uitzondering en in de loop van het toernooi kon je zien dat teams rekening hielden met veel extra minuten (Oranje tegen Argentinië bijvoorbeeld). Supporters ergerden zich verder massaal aan het gedoe-bij-de-cornervlag in blessuretijd. Zou met de nieuwste technieken geen rond speelveld gecreëerd kunnen worden, zodra de klok op 90 minuten springt? Spelers als Erling Haaland gebruiken die kostbare seconden liever om nóg een goal te maken, wat misten we hem op dit WK.

Erg veel pingels

Veel toegekende penalty’s tijdens dit WK waren dubieus. Allround entertainer/arbiter en cultheld Bas Nijhuis had in al deze situaties waarschijnlijk ‘doorspelen, niet zeiken!’ gebaard. Zeker het aantal pingels (vijf in zeven wedstrijden) dat Messi in de zuivere speeltijd mocht nemen, was op zijn minst opvallend te noemen.

De grinta kwam ditmaal uit het Atlasgebergte

Niet Uruguay of Mexico, maar Marokko kwam het verst met een onverzettelijkheid die nog lang nabesproken werd. De grinta van spelers van onbeduidende clubs als Angers, Toulouse en Fiorentina was ongekend en de Leeuwen van de Atlas toonden zich een geliefde drakendoder bij voetballiefhebbers wier teams al uitgeschakeld waren. Ook veel Oranjesupporters switchten naar Hakim Ziyech en zijn mannen. Uiteindelijk brak een frommeldoelpunt van Frankrijk het dappere verzet.

Modern voetbal vanuit de omschakeling

Wie dacht dat voetbal niet zakelijker kon worden, kwam bedrogen uit in. Een bekende uitdrukking werd omgedraaid: de verdediging is de beste aanval. Dat is te billijken als je oefenmeester van Marokko bent, maar van een sterrenselectie als die van Frankrijk mocht meer verwacht worden. Over het algemeen werd er, ook door Louis van Gaal, ingezet op de welbekende ‘dodelijke effectiviteit’. Lichtpuntjes waren het swingende Brazilië en vooral de Kroaten. Niet voor niets belandde Luka Modrić in ons WK-elftal. Hopelijk voor de fans van flitsend spel keert het tikitaka weer snel terug op de eindtoernooien.

Beoordeel deze post
Nog geen reacties
Geef je mening Cancel
Comments to: WK Qatar terugblik: deze vijf dingen vielen op in het veld

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *