Dit lopende voetbalseizoen is eigenlijk ongekend. Nooit eerder werden er in relatief zo’n  korte tijd zo enorm veel wedstrijden afgewerkt. En dat terwijl het schema eigenlijk voordat corona uitbrak al aardig onder druk stond. Dat is nu nog veel erger geworden. Er is nauwelijks ruimte voor verschuivingen en de organisatoren sturen er toch op aan om alles gewoon door te laten gaan. Als ploeg laat je de teamkleding bedrukken en zijn de letters nog nauwelijks opgedroogd, of de volgende partij staat alweer voor de deur. De druk is wat dat betreft ongekend hoog, wat zich nu al op verschillende manieren laat vertalen dit seizoen.

Het speelschema

Een speelschema wat zo strak in elkaar is gedraaid, kan niet anders dan gevolgen hebben. Er klinken dan ook veel negatieve geluiden vanuit de voetbalwereld, maar deze lijken aan dovemansoren gericht. De grote ploegen, die ook nog eens Europees actief zijn, spelen zo ongeveer om de drie a vier dagen een wedstrijd. Daarbij worden er in de interlandperiode ook nog eens drie wedstrijden afgewerkt, daar waar dit er eerder altijd twee waren. Doordat het seizoen in de meeste competities ruim een maand later begon, moet deze tijd tussendoor worden ingehaald. Een gevolg hiervan is bijvoorbeeld dat binnen twee keer drie weken tijd de wedstrijden in de Champions League en Europa League worden afgewerkt. Een winterstop zal er logischerwijs ook niet of nauwelijks zijn.

Blessures

Inmiddels duiken er al veel blessuregevallen op. Sommige ploegen moeten het doen met allerlei spelers die normaal gesproken niet zo snel in actie zouden komen. Ze hebben echter geen keus, omdat er meerdere basisspelers langdurig zijn uitgeschakeld. Dat zal waarschijnlijk nog wel even zo doorgaan of wellicht nog erger worden. De vraag lijkt daarom niet zozeer wie op papier het beste elftal heeft, maar vooral wie er dit seizoen het geluk heeft vrijwel blessurevrij te kunnen blijven.

Verrassende uitslagen

Een andere manier waarop dit bizarre seizoen zich vertaald, zijn verrassende uitslagen. In een aantal grote competities, waar normaal gesproken vaste clubs de scepter zwaaien, is het voorlopig even anders. Zowel in de Engelse Premier League, de Italiaanse Serie A als de Spaanse Primera Divisions zien we ploegen bovenin meedraaien die dat normaal niet doen. In veel gevallen hebben deze het voordeel dat ze niet in Europees verband actief, waardoor ze dus wat meer rust hebben dan veel van hun concurrenten. Dat maakt het wel weer enorm interessant om te zien of ook deze ploegen het tot het einde gaan weten vol te houden en echt kunnen verrassen.