Recent stuntelde de verdediging van Manchester City tegen Newcastle United, met als gevolg dat het drie doelpunten moest incasseren. Dat aantal tegen een laagvlieger als Newcastle is opvallend te noemen.
Als we kijken naar het centrale duo wordt het echter al stuk duidelijker. Omdat City de kampioenstitel al binnen heeft en geen onnodige blessures wil oplopen in aanloop naar de Champions League-finale vormen Nathan Aké en Eric Garcia het centrale duo.
Normaal gesproken zouden niet de Nederlander en Spanjaard, maar Ruben Dias en John Stones op het wedstrijdformulier staan. Het koppel vormt sinds oktober 2020 het hart van de defensie en is sindsdien uitgegroeid tot één van de sterkste centrale duo’s van Europa.
Dit artikel belicht vijf kenmerken van de samenwerking van de Portugees en Engelsman.
1. Ten alle tijden sprintklaar
‘Our body position is always on the side, so we’re ready to go both ways. The key is having the intention of going back and forward.’ – John Stones
Als verdediger in de Premier League speel je wekelijks tegen de snelste spitsen van Europa. Voeg aan dit gegeven toe dat Pep Guardiola eist van zijn verdedigers dat een hoge lijn wordt aangehouden en er ontstaat een flink probleem.
Hoe verdedig je je als centrale verdediger snelheidsduivels als Timo Werner, Pierre-Emerick Aubameyang en Kyllian Mbappe met tientallen meters in de rug?
In de zoektocht naar dit antwoord is Guardiola uitgekomen bij de lichaamshouding. In gesprek met Rio Ferdinand legt John Stones, misschien wel de revelatie van het seizoen, uit hoe dit in elkaar steekt.
‘We proberen ten alle tijden onze lichaamshouding zijwaarts te houden, zodat we in beide richtingen kunnen sprinten. (…) Of nu een middenvelder of centrale verdediger aan de bal is, ik heb altijd de intentie om achteruit te sprinten.’
Door zijwaarts ingedraaid te staan hoeft er geen draai gemaakt te worden om terug te sprinten, waardoor de startsnelheid hoger is. Op de volgende beelden is te zien hoe John Stones en Ruben Dias dit principe in de praktijk brengen.
Leandro Paredes is aan de bal, terwijl Kyllian Mbappe loert op een dieptebal in de ruimte achter de defensie van Manchester City. Een sprintduel tegen de Mbappe is als verdediger al geen pretje, en al helemaal niet wanneer je een meter of veertig in de rug hebt. Om het Franse supertalent bij te kunnen benen staan ze beide zijwaarts ingedraaid, klaar om ieder moment weg te sprinten.
Ook in een sprint tegen Pierre-Emerick Aubameyang ben je kansloos als je nog moet draaien, dus staat het centrale duo van The Citizens zogezegd ‘sprintklaar’.
Tot slot een moment uit het Champions League-duel tegen Borussia Dortmund. Dias en Stones bereiden zich voor op een sprintduel met Erling-Braut Haaland door ingedraaid te staan op het moment dat de mogelijkheid bestaat de bal over de defensie te gooien.
2. Verdedigen voorzetten
Op iedere positie verkiest Guardiola voetballend vermogen en techniek boven kracht en uithoudingsvermogen. Gevolg hiervan is dat het fysiek vaak onderdoet voor tegenstanders. Dit kan een probleem worden bij standaard situaties en voorzetten. Om dit gegeven te tackelen vraagt de Catalaanse oefenmeester zijn centrale verdedigers random de zestien ruimtegeoriënteerd te spelen. Er zijn maar weinig teams die zoneverdediging zo extreem doorvoeren als de Engelse landskampioen.
Wanneer de bal zich op de flanken bevindt stellen Stones en Dias zich diep in het zestienmeter gebied op. De gevaarlijkste ruimtes van het strafschopgebied, die voor de eerste- en de tweede paal, worden verdedigd. Ze laten zich niet verleiden hun zone te verlaten wanneer loopacties door aanvallers worden gemaakt. Nogmaals: ruimtes worden verdedigd, niet de directe tegenstanders.
Bovenstaand beeld laat dit zien. Stones en Dias hebben beide geen tegenstander in de buurt, maar verdedigen hun zone. Dat in deze situatie daardoor achter in het strafschopgebied een verdedigend ondertal ontstaat, is geen reden de belangrijkste ruimtes te verlaten.
In onderstaande situatie kiest Mauro Icardi voor Paris Saint-Germain slim positie tussen Dias en Stones in. Het duo laat zich echter niet verleiden tot mandekking, maar behoudt de zone en verdedigt daarmee de belangrijkste ruimtes in het zestienmetergebied.
Wanneer Dias hier wel een paar meter naar achter zou stappen om Icardi te dekken, ontstaat direct een gat rondom de eerste paal, waarin een inlopende speler zou kunnen duiken.
Enkel wanneer er ondersteuning is van een vleugelverdediger schuiven de centrale verdedigers op richting de bal. In onderstaande situatie verdedigt linksback Joao Cancelo de zone voor de tweede paal, waardoor Ruben Dias doorschuift richting de eerste paal en John Stones de ruimte voor het doel weggeneemt.
3. Meelopen in plaats van instappen
‘If we get broke down, we slow down their attackers and wait for the other players to come back. A simple thing but so effective.’ – John Stones
De pressing van Manchester City is over het algemeen goed georganiseerd en effectief, doordat onderlinge afstanden klein worden gemaakt en de ploeg volledig kantelt. Er zijn echter momenten dat een team toch een speler tussen de linies kan vrijspelen.
Wanneer de organisatie van City wordt omspeeld en een Diaz en Stones een keuze moeten maken, zullen ze altijd achteruit lopen in plaats van instappen.
Neem onderstaande situatie. Met strakke pass over de grond wordt Angel Di Maria met zijn gezicht naar voren vrijgespeeld achter de middelste linie van Manchester City.
De Argentijn stoomt op met de bal aan de voet, terwijl Icardi en Neymar door middel van loopacties in de diepte vrij proberen te komen.
Waar veel verdedigers op zo’n moment vooruit stappen om de druk op te bal te houden en op buitenspel te spelen blijven Dias en Stones achteruit lopen. Ze geven hun medespelers de kans om te schakelen en de druk op de bal te geven, terwijl ze zelf de achterste lijn intact houden.
Besluiteloosheid nekt Di Maria in deze situatie en amper vijf seconden later heeft City alweer acht man achter de bal. Situatie opgelost.
Een paar minuten eerder heeft zich eenzelfde situatie voorgedaan. Nu is het middenvelder Ander Herrera die tussen de linies is vrijgekomen. Diaz en Stones blijven achteruit lopen en geven de middenvelders van City de kans terug te schakelen.
Nadat Riyad Mahrez Herrera met een tackle enigszins kan afstoppen snelt de rest van van de ploeg terug om te verdedigen. Met succes, want binnen vijf seconden City alweer acht mensen achter de bal.
Door vooruit te stappen maakt een verdediger het in veel gevallen vaak alleen maar makkelijker voor een aanvaller, omdat deze de keuze niet meer hoeft te maken.
Door mee te blijven lopen legt de verdediger de keuze juist neer bij de aanvallende partij, terwijl de verdedigende ploeg de kans heeft om terug te verdedigen en het tempo uit de aanval te halen.
4. Leiderschap van Ruben Dias
Met Vincent Kompany had Manchester City jarenlang een onbetwiste leider in het elftal. In de persoon van Ruben Dias is een nieuwe verdedigingsleider gevonden.
Verdedigers Laporte, Stones en Ake spelen allen beter met de jeugdexponent van Benfica naast zich. De Portugees speelt in zijn eerste seizoen gelijk de meeste minuten van alle veldspelers in de selectie van Manchester City.
Dit geeft aan hoe gek Guardiola is op zijn pupil, waarvoor de club een slordige 80 miljoen pond betaalde.
Aantal minuten spelers Manchester City
Wanneer de Catalaanse oefenmeester wordt gevraagd naar de toegevoegde waarde van Dias roemt hij de leiderschapskwaliteiten van de verdediger.
‘Zijn grootste kwaliteit is dat hij leiding geeft aan de achterste linie en anderen. Hij is niet alleen met zijn eigen wedstrijd bezig, maar helpt onze spelers betere keuzes te maken. Kijk maar naar zijn lichaamstaal. Gedurende 90 minuten leeft hij de wedstrijd alsof het de laatste actie is. Hij maakt zijn partner beter, wie dat dan ook is. Het is een kwaliteit die maar weinig spelers hebben in het wereldwijde voetbal.’
5. Wederopstanding van John Stones
Als veelbelovend talent maakte John Stones in de zomer van 2016 de overstap van Everton naar Manchester.
Vele blessures en vormcrises later leek het avontuur bij City voor Stones deze zomer als een nachtkaars uit te gaan. Met Ruben Dias en Nathan Aké werd er ook nog eens voor meer dan 100 miljoen geïnvesteerd in centrale verdedigers.
Stones knokt zich echter ijzersterk terug in de basis en is daar sindsdien niet meer weg te denken. De Engelsman mag zich voor eerst sinds oktober 2019 nu ook weer international noemen.
Na een horroroptreden van Aymeric Laporte op bezoek bij Tottenham Hotspur geeft Guardiola de Engelse verdediger weer eens de kans. In het Champions League-duel tegen Olympiakos pakt hij deze kans met beide handen aan. Het duo Stones-Dias is gevormd en het gaat lopen bij de ploeg uit Manchester. In de opeenvolgende 34(!) wedstrijden blijft City in alle competities ongeslagen.
Guardiola is in zijn nopjes met de ontwikkeling van de verdediger, met wie hij al ruim vier jaar werkt. ‘Als er iemand is die dit verdient, dan is het John wel’, zegt Guardiola over zijn verdediger. ‘Hij heeft het in het verleden om verschillende redenen moeilijk gehad, maar hij is hier door zijn eigen werk overheen gekomen. Dat hij nu veel minuten maakt, heeft hij helemaal zelf afgedwongen. Hij maakt geen fouten en heeft een goede band opgebouwd met Rúben Dias. Alles wat een manager kan doen is een speler vertrouwen geven, maar de speler zal het uiteindelijk zelf moeten laten zien. Dat doet John nu en daar ben ik heel gelukkig mee.’
Gezien de eerdere ontmoetingen met Chelsea is het afwachten welk tactisch konijn Pep Guardiola voor de Champions League-finale uit de hoge hoed gaat toveren.
Hoe dan ook zullen John Stones en Ruben Dias verzekerd zijn van een plek in het hart van de defensie.
Zoals ze het hele seizoen al doen zullen ze opnieuw betrouwbaar, geconcentreerd en gedecideerd moeten zijn, zodat de aanvallende spelers van City kunnen excelleren en de cup met de grote oren voor het eerst naar het blauwe gedeelte van Manchester kunnen brengen.
Nog geen reacties
Geef je mening Cancel